Тошкент шаҳри — Ўзбекистоннинг пойтахти ва энг йирик шаҳри бўлиб, аҳолиси бўйича Марказий Осиёдаги энг йирик қадимий шаҳарлардан бири ҳисобланади. Ўзбекистоннинг шимоли-шарқий қисмида, Қозоғистон билан чегарага яқин ҳудудида жойлашган.

Ҳозирги кунда, мустақил Ўзбекистон пойтахти сифатида, Тошкентда кўп миллатли аҳоли сақланиб қолган, улар орасида этник ўзбеклар ва қозоқлар кўпчиликни ташкил қилади. 2009 йилда Тошкентнинг 2 200 йиллиги нишонланди. Бу муносабат билан шаҳар инфра ва транспорт тизими янгиланди.

Тошкент 2200 йилдан ортиқ тарихга эга. Бу давр ичида у мудофаа девори билан ўралган қалъадан жаҳондаги йирик шаҳарлардан бири, Ўзбекистон Республикасининг пойтахтигача бўлган йўлни босиб ўтди. Асрлар давомида шаҳар ўзининг тинч ҳаётидаги муҳим воқеаларни ва суронли жангу жадалларни, юксалиш ва инқироз даврларини бошидан кечирди. Неча бор шаҳар вайрон бўлиб, қайта қад кўтарди. Тошкент ўрнидан неча бор силжиб, номи хам бир неча марта ўзгарди. Хожа Аҳрор Валий, Шайх Умар Боғистоний, Абу Бакр Шоший, Абу Сулаймон Банокатий, Ҳофиз Кўҳакий каби буюк алломалар шу ҳудудда яшаб, ижод этганлар.

Пойтахт ҳудудида Кўкалдош мадрасаси, Каффол-Шоши мақбараси, Ҳазрати Имом архитектура ансамбли, Абул Қосим мадрасаси, Баракхон мадрасаси, Жума масжиди, Амир Темур музейи, Амир Темур хиёбони, Мустақиллик майдони, Истиқлол майдони, Жасорат монументи, Ҳасти Имом майдони, Тилла Шайх масжиди, Хадра майдони, Тўле би мақбараси, Сўфи Ота мақбараси, Тошкент телеминораси каби кўзга кўринган обида ва иншоотлар мавжуд.

Майдони: 435 км²

Аҳолиси: 2,9 млн киши